ای گنهکاران چرا نا امیدید ؟
بگو : اى بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده اید ! از رحمت
خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را مى آمرزد .
این آیه یکی از امیدبخشترین آیات قرآن در مورد پذیرفتن توبه است . حضرت علی (ع) می فرمایند : در تمام قرآن آیه اى وسیعتر از این آیه نیست . دقت در نکات زیر بسیار جالب است .
۱ - تعبیر به یا عبادى ( اى بندگان من ! ) آغازگر لطفى است از ناحیه پروردگار .
۲ - تعبیر به اسراف به جاى ظلم و گناه و جنایت نیز لطف دیگرى است .
۳ - تعبیر به على انفسهم که نشان مى دهد گناهان آدمى همه به خود او باز مى گردد نشانه دیگرى از محبت پروردگار است همانگونه که یک پدر دلسوز به فرزند خویش مى گوید اینهمه بر خود ستم مکن !
۴ - تعبیر به لا تقنطوا ( مایوس نشوید ) با توجه به اینکه قنوط در اصل به معنى مایوس شدن از خیر است به تنهائى دلیل بر این است که گنهکاران نباید از لطف الهى نومید گردند .
۵ - تعبیر من رحمة الله بعد از جمله لا تقنطوا تاکید بیشترى بر این خیر و محبت مى باشد .
۶ - هنگامى که به جمله ان الله یغفر الذنوب مى رسیم که با حرف تاکید آغاز شده و کلمه الذنوب ( جمع با الف و لام ) همه گناهان را بدون استثنا در بر مى گیرد سخن اوج مى گیرد و دریاى رحمت مواج مى شود .
۷ - هنگامى که جمیعا به عنوان تاکید دیگرى بر آن افزوده مى شود امیدوارى به آخرین مرحله مى رسد .
۸ و ۹ - توصیف خداوند به غفور و رحیم که دو وصف از اوصاف امید بخش پروردگار است در پایان آیه جائى براى کمترین یاس و نومیدى باقى نمى گذارد .
با این اوصاف آیا باز هم جایی برای نا امیدی باقیست !!!